Transkriptomikaren erabilera paratuberkulosi diagnostikoaren hobekuntzan eta ostalariaren erantzun immunearen azterketan

Behi-paratuberkulosia, munduan barreiatutako eta nagusiki animaliak era subklinikoan infektaturiko gaitza dugu. Era honetan infektaturiko animaliek, lesio histopatologiko oso zehatza, bakterio-karga eta ekoiztutako antigorputz maila oso baxua izaki, diagnostikoa burutzea ez da erreza. Diagnostiko mikrobiologikoari eta Mycobacterium avium subsp. paratuberculosis (MAP) aurka eratutako antigorputzen detekzioari laguntzeko, infekzioaren aurka ostalariak eratzen dituen biomarkatzaileen detektatzea litzateke bide egokia. γ interferon analisia, biomarkatzaileeen erabileran oinarritutako proba inmunologiko ohikoena da baina infekzioa subklinikoetarako bere sentsibilitatea %41koa da soilik. Hau dela eta, ezin bestekotzat jotzen da biomarkatzaile berrien aurkikuntzan aritzea, infekzio goiztiarrak, gorotzetan MAP kanporatzen hasi baino lehen edo zantzu klinikoak agertu aurretik, animali infektatuak detektatu ahal izateko.

Orain arte, infektaturiko animali hauetan urdail-hesteetan eman daitekeen Map erantzunaren espresio genikoaren ezagutza oso urria izan da. Halere, azken aroko sekuentziazio masibo tekniken garapenari esker, diagnostikorako baliogarriak diren biomarkatzaile berriak aurkitzeko, itu-ehunen profil transkriptomikoa era zorrotzagoan bereizteko aukera bermatu da. INIAk finantziaturiko ikerketa lanaren (RTA-2014-00009-CO2) helburuetako bat dugu honakoa.

Infektaturiko animalien odol eta balbula-ileozekaleko (VIC) RNA erabiliz, RNAseq teknologia erabili da lesio fokal edo difusoa zuten animalien bereizgarriak diren espresaturiko geneak (DE) identifikatzeko. DE geneak ugariagoak izan dira VIC-ean odolean baino. Intelektina 2 (ITLN2)-ren prekurtsoreak VIC-ean espresio ugariagoa izan du eta Goblet eta Paneth zeluletan, haren kokapena histokimika bidez egiaztatu da. Ikerketan, gaixotasunaren bilakaeran paper garrantzitsu bat izan zezaketen ez ohiko geneak antzeman dira, bai VIC zein odolean. Aipagarriak diren gene hauetariko batzu interleukina 8 (IL8), L apoliproteina eta interferonak eragindako 27 proteina (IFI27) lirateke. Emaitzen bidez, MAP-en infekzioak areagotutako prozesu biologiko eta bide metabolikoak identifikatzea bideratu da. Emaitzak aldizkari zientifiko batean (Scientific Reports esteka) argitaratu dira duela gutxi.

Ikerketa honetan identifikatutako bost biomarkatzaileetan oinarritutako ELISAen diagnostikorako ahalmena balioztatu da ere. Emaitza hauek AVEDILAko XXIV sinposioan aurkeztu dira (Iruñea 2019)

Ikerketa hau INIA RTA-2014-00009-C02, MICINN RTI2018-094192-R-C22, FEDER eta PCTI 2018–2020 (GRUPIN: IDI2018-000237) diru laguntzen bitartez gauzatua izan da.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *